(Karin Gradussen, 2021)
Achteruit vieren
We denken vooruit
Maar ook achteruit
Vooruit naar wat voor moois er nog gaat komen
Vooruit lonkt, de toekomst gaat ons verblijden
Achteruit kijken is vaak met weemoed
En van verdriet en van jammer
Maar kunnen we dat wat achter ons ligt
Niet vervormen en niet voorbij het verleden trekken
We plaatsen het in het hier en nu
Zetten het in het volle licht
En kijken het recht in ons gezicht
De weemoed verandert in tederheid
Het verdriet om het verleden verandert in de viering van het leven
En de jammer wordt een aanvaarding van wat is
En zo wordt het achteruit kijken een onderdeel van ons verhaal